IS THIS THE END?

Podobno najtrudniejsze są początki. Trudno jest coś zacząć, zbudować od zera, zrobić to "coś" nie mając nic. Każdy z nas do czegoś dąży, wszyscy gdzieś biegniemy, mimo iż sami często nie wiemy, gdzie. Co się zaraz stanie? Co będzie potem? Nie wiem.W tej chwili wiem tylko, że trudno jest coś zacząć, ale jeszcze trudniej jest coś skończyć.

Pora na chwilę cofnąć się w czasie. Zaczęłam pisać, mniej więcej w listopadzie. Byłam wściekła, a po chwili załamana, później cieszyłam się nie wiadomo z czego. Nastrój zmieniał mi się każdego dnia, po kilkanaście razy. W głowie miałam zbyt wiele myśli, nie ogarniałam już tego co się wokół mnie dzieje, więc uciekłam tu w świat internetu, aby poczuć się lepiej i rzeczywiście poczułam się lepiej, a nawet za dobrze. Chciałam zrobić "coś" z niczego, stworzyć stronę wartą uwagi. Nie wiem, czy mi się choć trochę udało, czy nie. Wiem, że czasem po prostu potrzebuję się wypłakać, wyładować, wyżyć na klawiaturze, ten blog to jedna z fajniejszych rzeczy w moim życiu, ale potrzebuje bloga, na którym będę mogła robić co chcę i kiedy chcę. Będę pisać o sobie i dla siebie. Tutaj już tak nie jest.

KIRA. Fajnie brzmi, czyż nie? Pseudonim stworzony w kilka sekund, pierwsze co mi przyszło do głowy. Może i do mnie pasuje, ale Kira to nie Ada, a Ada to nie Kira. Jestem Adą a nie Kirą, nie wiem czy Kira jeszcze kiedyś tu wróci, czy ten blog będzie jeszcze istniał, nie wiem co stanie się za 30 sekund. Wiem tylko, że jest po prostu Adą, wysoką blondynką w trampkach, wredną i bardzo zbuntowaną, a mimo to wrażliwą (heh), która wyjdzie zaraz na spacer, bo to lubi. Nie wiem, czy jest to pożegnanie, może tylko dłuższa nieobecność. Nie wiem, więc napisze jeszcze jedno, bardzo krótkie i jednocześnie najważniejsze w całym tym poście zdanie: CHOLERNIE WAM DZIĘKUJĘ.