To jest kolejny nudny dzień, w tym nudnym świecie i zrozumiałam dzisiaj, że wszystko wokół mnie jest takie nudne i oklepane! To kolejne chwilowe załamanie i utrata sensu życia, jak ja to lubię. Jestem przerażona kierunkiem w jakim zmierza nasz świat, coraz trudniej jest mi znaleźć artystów z powołania, sama reprezentuję tę wymierającą grupę i może dlatego moje życie jest takie skomplikowane? Nudzę się, pewnie tak samo jak wielu z was, ale czy kiedykolwiek pomyśleliście skąd się ta nuda wzięła? Jestem tak cholernie zagubionym młodym człowiekiem w tym wielkim, coraz szybciej pędzącym świecie. Pędzącym tak szybko, że ja już nie nadążam. Moje życie jest proste i wygodne, nigdy nie przeżyłam ani wielkiej wojny, ani wielkiej biedy, jak pewnie wielu z was. I właśnie dlatego się nudzimy, bo wszystko jest za proste, a my coraz słabsi. Jesteśmy tylko kruchym pokoleniem facebookowej nudy.
Lecz, żeby nie było tak negatywnie, z całej tej nudy stwierdziłam dziś, że bardzo chciałabym mieć różowe włosy jak Audrey Kitching <3
A przy okazji pierwsze opowiadanie, wygrzebane z jednego z notatników jakby ktoś chciał zerknąć i wyrazić swą opinię (byłabym bardzo wdzięczna) KLIK
I zgłosiłam bloga do Bloga Roku, ale tak tylko dla jaj, więc nie głosujcie na mnie, szkoda waszych pieniędzy.
Papatki Koteczki ;*
Haha, też tak myślałam rok temu. A potem się cieszyłam, że mam wolne, podczas gdy cała reszta była już w szkole. Ta satysfakcja, haha :D
OdpowiedzUsuń"Pamiętasz ten moment, kiedy jako dziecko, w wieku koło siedmiu lat, malujesz obrazek i niebo to niebieski pasek u góry kartki? I wtedy przychodzi ten moment rozczarowania, kiedy nauczyciel mówi ci, że tak naprawdę niebo zajmuje cała wolną przestrzeń na rysunku. I to jest ta chwila, kiedy życie zaczyna być coraz bardziej skomplikowane i nieco nudniejsze, ponieważ zamalowywanie kartki na niebiesko jest raczej nużącym zajęciem." ten cytaty to święta prawda, coraz starsi,coraz bardziej znudzeni. Dlaczego tak jest? Nie wiem, jednakże ja nie narzekam na nudę, a to za sprawą mojej wyobraźni i różnych pomysłów, więc może Ty też zacznij coś robić, kiedy się nudzisz? Napisałaś, że chciałabyś napisać książkę, lecz boisz się czy ktoś będzie ją czytał. Może zacznij pisać, a jak już napiszesz to wtedy zacznij się zamartwiać.
OdpowiedzUsuńCzytałam niedawno książkę "Weronika postanawia umrzec", która niemal w 100% opisywała to, co Ty teraz. Główna bohaterka chciała się zabic, bo uważała, że nic ją w życiu nie czeka, do końca ta sama rutyna - nie miała żadnych problemów, to ją nużyło i poprowadziło do tak radykalnych środków. Dlatego sądzę, że cierpienie i błędy są towarzyszami życia. Nie można wiecznie marudzic "dlaczego jest mi tak źle, no nie mogę", bo to jednak napędza i uczy, stawia kolejne stopnie w doświadczeniu. Ludzie, którzy nic nie przeżywają, są jednorako puści.
OdpowiedzUsuńNo opowiadanie jest na prawdę świetne, widać, że masz na temat pisania jakieś pojęcie :) Bardzo mi się podoba, tak jak z resztą cały blog. Obserwuję :) Masz mojego linka jakbyś chciała wpaść :P http://alexbloggerka.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńmm nasze życie wydaje się nudne do pewnego momentu ;) Czasami warto zrobić coś czego się mm już dawno nie robiło :)_
OdpowiedzUsuńprzeczytałam opowiadanie i.. jestem zachwycona! Szczególnie podoba mi się fragment od "ja po prostu byłam dzieckiem.." ♥
OdpowiedzUsuńTeż zawsze chciałam pisać książki ale kompletnie nie mam na to czasu i nie wiem jak się za to zabrać.. taa typowa wymówka XXI wieku..
Nuda to stan w którym ktoś kto ma możliwości, ale nie korzysta z tych możliwości. Idąc dalej to marnowanie czasu. Czy tym można się szczycić? Trzeba wziąć dupę w garść i zrobić coś kreatywnego. Mówisz że jesteś artystką, artyści się nie nudzą, tylko tworzą. Nudzenie się to marnowanie życia, czasu, perspektyw...
OdpowiedzUsuńIdąc Krakowskim Przedmieściem co dzień do szkoły czytam wielki napis "obyś żył w ciekawych czasach" i tak właśnie się zastanawiam co my młodzi musimy robić, by to życie urozmaicić?
OdpowiedzUsuńosobiście uważam, że życie jest piękne i jeszcze wiele przede mną i wiele mogę jeszcze odkryć!
A opowiadanie jest dobre :)
ja teraz nie moge narzekac na nude, mam az za duzo obowiazkow i zajec, wtedy docenia sie te momenty, kiedy mozna usiasc na chwile i nic kompletnie nie robic, chyba najwazniejsze jest, zeby nie popadac w te skrajnosci, tylko znalesc ten "Zloty srodek" :)
OdpowiedzUsuńTeż chciałabym pisać książki, ale zanim bym ja coś napisała to by ludzie wyginęli XD Przeczytałam opowiadanie i szczerze Ci powiem, że powinnaś je umieścić jako wstęp do swojej książki <3 !!! Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńAkane