"'Cause all of the stars Are fading away Just try not to worry You'll see them some day Take what you need And be on your way And stop crying your heart out"

Ostatnio truje tylko o miłości.... przepraszam, ale tak jakoś wyszło, że spotyka się taką wyjątkową osobę i wydaję nam się, że tylko przy niej jesteśmy szczęśliwi, a nawet stajemy się lepszymi ludźmi... przynajmniej ja, tak to czuję. I nie ważne jest dla mnie, czy nadal będę jego koleżanką, przyjaciółką, kochanką, czy kimś równie wyjątkowym jak on dla mnie (marzę!), bo sama jego obecność sprawia, że jestem szczęśliwsza. I tak, sama też w to nie wierzę, nie wiem, gdzie podziały się te filozoficzne rozmyślania o absurdalnym świecie, o tym by za wszelką cenę gonić swoje marzenia, a tym, że jestem pierdolonym samotnikiem???!!! Jak widać, może być dobrze, czuję, że będzie. I przeproszę go, wyznam mu wszystko i dam mu ścianę, oczywiście nie dosłownie, tylko ścianę z moimi rysunkami, obrazami, a wszystkie zrobię tylko dla niego, oby się spodobało. Bariera twórcza w mojej główkę się odblokowała. Marzę o tym by było tak jak z Marlą i Tylerem, jak na finałowej scenie w "Fight Clubie", by tylko spojrzał na mnie złapał mnie za rękę i powiedział, że będzie dobrze... rozpływam się, na ten widok... wybuch też by się przydał, ale najważniejsze to człowiek stojący tuż obok. - I wish.

"Stop Crying Your Heart Out" jak i wszelkie utwory Oasis, których ostatnio namiętnie słucham, dowodzą tylko fakt, że jest jeszcze dziwniej niż zwykle, jestem zakochana i tak bardzo boję się do tego przyznać... szczególnie przed samą sobą.