YEAH, YEAH, YEAH!

Ostatni post był zastanawiający prawda, pożegnałam się już, a był zastanawiający dlatego, że już go nie ma, tak samo jak całego bloga już nie ma. escape-to-my-dreams.blogspot.com - nowy adres, tak to jest właśnie to, mimo iż czegoś już nie ma, to na miejsce tego wchodzi coś innego. Nie potrafię przestać pisać! Mój blog ewoluował, bo ja też się zmieniłam. Zaczęłam pisać, bo miałam problem z sobą, nie lubiłam i dalej nie do końca lubię siebie. Potem chciałam czegoś więcej, aż w pewnym momencie czułam się źle, bo wydawało mi się, że Kira to nie Ada, a jednak się myliłam. Ten śmieszny pseudonim, powstał w kilka sekund, bo akurat oglądałam to anime. Jeśli ktoś by mi wtedy powiedział, że tak dużo zmieni w moim życiu, to nie uwierzyłabym, a mimo to zmienił. Jestem innym człowiekiem, albo przynajmniej tak mi się wydaję, nie wiem czy to dobrze, czy źle, ale mam już dość bycia anonimem, moje poglądy wciąż są takie same. Treści na tym blogu, też się nie zmienią, tylko urozmaicą. Chcę pisać o wszystkim co mnie otacza, nie tylko o tym co mnie wkurza, irytuję, ale też o tym co mnie fascynuję, inspiruję, bo warto jest też pisać o tym co jest dobre. Nie chcę, aby to miejsce było pesymistyczne, wręcz przeciwnie. Zmieniłam wszystko, a nawet stworzyłam od nowa. Wyzerowałam licznik, jestem pełna energii. 

YUME - ciekawa nazwa, otwórz zakładkę "O BLOGU", jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, jeśli chcesz poznać Adę czyli Kirę otwórz zakładkę "O MNIE".  A zakładka "TERAZ TY" nie zniknie, dalej tu będzie, myślę, że jest świetna.

Nie będę teraz plastikową laleczką, wrzucającą swoje słit focie przed lusterkiem w łaziencę, będę pisać o tym o czym pisałam do tej pory, tyle że nie boję się już pod tym w pełni podpisać, nie tylko jako istniejąca w internecie Kira, ale też jako istniejąca naprawdę Ada. Nie zależy mi już na nagłośnieniu, nawet jeśli sprawy są bardzo ważne, bo doszłam do takiego wniosku. Myślę, że jest mi miło, gdy ktoś to czyta, jednak wolę pisać nawet dla jednej prawdziwej osoby, która czyta i myśli, niż dla wielkich tłumów, w których nikogo nie można odnaleźć. Nie wiem czy jesteś tą jedyną osobą, jeśli tak to nawet sobie nie wyobrażasz jak bardzo Ci dziękuję! A jeśli należysz do tłumu, nie zdziwi mnie jeśli teraz przestaniesz obserwować tego bloga, mi też było miło.

Kocham tego bloga! - idealna myśl na dzisiaj, starzeję się wkrótce kończę 18 lat, cholera jak ten czas leci.